time of the marauders

regilius hoorde de stem van layla een vraag aan hem stellen en hij deed langzaam een oog open. ik dacht tot je weg ging. zegt hij het was eigelijk meet een vast stelling dan een vraag en hij deed nu beiden ogen open en hij grijnsde. nee dankje ik heb niet zoon honger, bekent hij. hij had al een paar weken niet meer zo honger, misschien kwam het wat door de spanning of zo. en hij volgde layla met zijn ogen en zag haar het tafeltje recht zetten. kom op niet zo negatief, iedereen heeft wel iets wat niet goed aan hem is, zegt hij wat gerustellend tegen haar.

Layla keek naar hem en werd langzaam. 'Oh dankje... denk ik.' Ze grinnikte stom en deed haar cape om. Ze wist nooit zo goed hoe je met jongens om moest gaan. 'Z-zal ik anders iets voor je meenemen?' Ze liep naar de bank en keek hem viendelijk aan.

Admin-Marloes schreef:

Layla keek naar hem en werd langzaam. 'Oh dankje... denk ik.' Ze grinnikte stom en deed haar cape om. Ze wist nooit zo goed hoe je met jongens om moest gaan. 'Z-zal ik anders iets voor je meenemen?' Ze liep naar de bank en keek hem viendelijk aan.

Lucius??

regilius hoorde haar dankje zeggen en dan haar voetstappen door de kamer gaan en bij hem tot stilstand komen, hij keek haar aan en glimlachte lichtje, en als hij haar vraag hoort komt hij langzaam recht en hij kijkt even nadenkent voorzich uit, nee dat hoef niet...maar ik kan wel meegaan als je wilt, dan eet ik toch een beetje en jij hoeft niet alleen te gaan, zegt hij en hij stond op. en keek layla vragend aan. alleen als jij het goed vind. zegt hij

Layla knikte en zette een glimlach op. 'Het lijkt en juist erg gezellig, dan ben jij ook eens onder de mensen.' Ze glimlachte en liep naar de deur die ze voor hem open hield. 'Dames eerst.' Zei ze lachend. Layla wachte tot hij mee gelopen was en liep rustig de trap treedes op. Ze had echt honger.

Lucius knikte. 'Ja is goed.' HIj pakte de tubes over en smeerde de creme rustig en beheerst over haar rug.'Toen hij klaar was zei hij 'Alsjeblieft en anders nog iets?' Hij grinnikte kort en gaf haar de tube terug.

Jess
Éigenlijk wel maar ik denk niet dat Narcissa daar zo blij mee word'. Grijnsde ik naar hem.

regilius liep met haar mee, als of ik niet genoeg mensen ken en daarbij ik ben liever alleen en jij weet hoe dt is, zegt hij en je merkte aan hem tot hij dit onderwerp niet zoleuk vond. maar dan grijnst hij. sorry wist niet tot ik een damen was en jij een heer, zegt hij en hij liep gemaakt devtig en daarna lachte hij even koer en liep hij verder hoe hij noermaal ook liep.

Layla lachte kort en liep toen richting de grote zaal. Voor het eerst in 3 weken dacht ze eens niet aan severus. Ze had nooit echt veel aandacht aan hem besteed maar hij bleek nu echt leuke dan ze ooiut had kunnen denken. Layla keek hem aan en glimlachte vriendelijk. Ze liep de grote zaal in en ging rixhting haar plek aan de tafel.

Lucius?????????

regilius had zijn handen in zijn zakken en keek zo nu en dan naar layla en hij vond haar wel aardig, en ze was ook best knap. en hij vroeg zich af of zei of haar ouders ook dooddoeners zouden zijn. hijzelf was het op het laats van de vakantie geworden. maar hij schudde zijn hoofd daar moest hij niet aan denken, en toch ging zijn blik even nog naar haar polsen.. en hij glimlacht naar laya terug als hij ziet tot ze glimlach en dan als ze de grote zaal in gaan word zjn houding anderster, waakzamer en allerter maar ook wel een beetje nongeland. naar de tafel en hij neemt plaats tegenover haar.

Layla glimlachte en keek hem aan. 'Is er iets?' Ze ging zitten en keek naar het eten. Ze zag dat sommige al aan het eten waren. 'Oh heerlijk' Ze rolde haar mouwen op en schepte op. Layla vond hem erg leuk maar wist gewoon zeker dat ze nooit enige kans bij hem zou maken.

Laat maar zitten -.-

Laat maar zitten -.-

regilius keek layla aan en hij schudde zijn hoofd. nee niks, loog hij, maar hij zat wel met dingen, het feit tot hij dooddoener was geworden, hij wilde niet tot iemand het wist laat staan sirius die bij griffoendor hoorde, hij keek haar aan en glimlachte, smakkelijk, zegt hij dan en hij staarde haar een tijdje aan, hij had har nooit goed bekeken ...ze was wel leuk, toen hij merkte tot hij aant staren was schepte hij zichzelfwat soep op en hij voelde zich rood worden.

Layla grinnikte en zag dat hij rood werd. 'Je mag best kijken howr.' Lachte ze. Ze schepte op en vroeg of iemand even de pudding door zou willen geven. Ze kreeg de bak en schepte op. Layla keek even rond over de tafel en pakte ook een glas met pompoensap. 'Dankje trouwens, en jij ook he.' Ze grijnsde breed naar hem.

Lucius keek naar haar. Ze was best wel leuk iniedergeval dat vol hij. Hij liep rustig maar zwienstein en glimlachte nog ene beetje na.

regilius keek een beetje beschaamd op was het zo duidelijk geweest tot hij naar har strde en hij glimlacht wat naar haar en nam een hap van zijn soep en hij keek naar haar, hij wilde net nog een hab nemen als hij haar woorden hoorde en hij liet zijn arm zakken en keek nogal wat verbaast, pardon, vraagt hij met een schuin hoofd hij snapte haar niet echt...zei ze nu bednkt omdat hij staarde.

Layla grinnikte toen ze zag dat hij het niet begreep. 'Van het smakelijk... jij ook he.' Ze knipoogde naar hem en nam een hap van haar soep. Ze keek even over de tafel en grijnsde breed. Het was een gezellige boel en haast iedereen zat druk te kletsen en te eten. Layla nam een slokje van haar pompoensap.

Jess
Ik fronste toen hij opstond en wegliep zoner wat te zegen. Ik haalde mijn schouders op en zonde verder

regilius ging met een hand door zijn haren, en moest lachen.een paar zwadderaars keken verbaast regilius lachte niet snel. sorry ws even beetje in gedachten verzonken, zegt hij eerlijk tegen haar en hij at rustig van zijn soep, wel wat langzaam maar hij at wel. maar zijn blik ging toch even naar de tafel van griffoendor en hij keek eventjes naar sirius en dan weer weg, ik hoop tot je honger gestilt word nu, zegt regilius dan tegen layla.

Layla lachte hardop. 'Ben je gek ik ben pas net begonnen ze gooide een stuk pudding op zijn bord. 'Komop het is echt super lekker.' Ze glimlachte kort. Layla nam een had van de pudding en grijnsde een beetje. 'Waar dacht je dan aan? Want daar ben ik wel heel erg benieuwd naar...'

Lucius liep de grote zaal in en grijnsde breed. 'Eindelijk voedsel!' Hij schoof snel aan en begon te eten.

jess
Na een tijdje werd het donker en ging ik vlug naar binnen.

Heeft er iemand nog ideeËn??

regilius keek verbaast van layla naar de pudding op zijn bord. en hij kon het niet laten om toch even te glimlachen en hij nam een habje van de pudding hij was best lekker dat moest hij toe geven. maar hij had gewoon niet veel honger, en hij knikte jah lekker, alleen ik heb niet echt honger, zegt hij tegen haar en hij zag lucius aan schuiven. dan kijkt hij layla aan. dat is geen gesprek voor aan een tafel die vol zit in een zaal die vol zit met mensen, zegt hij dan zachtje en hij keek naar zijn bord en nam nog een lusteloze hab van zijn pudding.

'Geeft probleem dan gaan we gewoon naar de leerlingenkamer. Is dat goed?' Vroeg ze terwijl ze hem liefjes aan keek. Ze was echt benieuwd, misschien was er wel iets erg. Ze hoopte echt dat alles goed met hem ging en er niks ergs was. 'Even mijn laatste hap en dan kunnen we gaan..' Ze nam een hap van haar pudding en dronk haar glas met de pompoensap in een slok op. 'Zo nu kunnen we gaan.' Zei ze terijwl ze op stond.

regilius was verbaast waarom ze zo erg er in geintreseerd was, maar hem maakte het niks uit ze was een zwadderaar en iedereen wist tot er dooddoeners onder hun zaten. en hij haalde zijn schouders op en stond ook op toen ze alles op had en hij keek eventjes rond en liep dan naar de deur en dan richting de kelders, is jou familie een volbloed familie, vraagt hij dan zachtjes terwijl hij de trappen af liep

Layla keek om naar hem en knikte. 'Ja ik ben ene volbloed maar ik... ik snap het verschil echt niet.' Ze liep toen door en duwde de deur open en plofte op een van de banken. 'Zelfs kinderen met dreazel ouders zijn gewoon het zelfde. Het is belachelijk om zo iets te verzinnen dat iemand beter is dan een ander.' Ze keek hem aan. 'Mijn ouders denken daar heel anders over en ze willen dat ik mijn mening aanpas.'