White Vs Black (dendes)

dacota schreeuwde toen ze geraakt werd en deed de boei nu ook om haar andere los en ze liet een andere star elena over nemen terwijl zij haar schouder vast heild. en ze knikte naar brain, zijn slaap is zijn zwakste punt zegt ze tegen brain en ging met een paar stars met elena naar een andere kamer, ze moesten wachten tot ze hem te pakken of tot hij hier naar binnen kwam

try zijn blik was onhelspellend en hij schoot een paar stars neer en hij schoot ook op jefrey, hij moest elena helpen, en hij rende naar binnen en ontweek een aanval net en sloeg die gene neer,

Jeffrey werd geraakt door Try. Hij negeerde deze pijn en pakte zijn pistool. Hij schoot op Try. Hij schoot een aantal keer. Hij wist niet of hij raakte maar hij hoopte van wel. Hij liep hier weg. Hij ging meer Stars halen.

Paky vroeg waar ze heen gingen. Ze wou naar haar zusje. Ze wou hun helpen. Verder wou ze niks anders.

Brian knikte toen hij Dacota hoorde. Hij liep bond zijn pijnlijke schouder met een stuk verband heel snel en zag Jeffery opeens. "Jij gaat nergens heen" Hij pakte zijn pistool weer en schoot richting zijn slaap meteen.

Elena liep mee met veel tegen stribbeling, maar het was moeilijk omdat ze zoveel pijn had en haast niet kon lopen.

try dook weg toen het schot hem op een haar na bijna raakte en hij deed nieuwe kogels in zijn pistool en hij rende door de gang de trap op e hij schoot op brain en ook alweer op jefrey

dacota zat op een stoel terwijl haar been verzorgt werd en ze keek naar elena en toen ze klaar waren liep ze naar haar toe en ze duwde met haar duim hart op de wond als zij schreeuwde leide dat try misschien af,

de moon keek achter om, rustig maar we zijn bijna bij het zieken huis zegt hij gerustellend tegen haar, de rest komt daar dadelijk ook heen,

Jeffrey werd tegen gehouden. "Ik ga meer Stars halen." zei hij. Hij liep weer verder.Op dat moment werd hij weer geraakt. Maar toch bleef hij verder lopen. Hij haalde zijn mobiel van zijn kamer op en belde allemaal mensen die bij de Stars hoorde.

Paky snapte het niet. Ze zaten in nood. Zij was hier verantwoordelijk voor. Zij moest perse Try gaan reden. Nu gaat zij daar levend weg en hun komen daar mischien wel helemaal niet weg. Bij die gedachtes voelde ze zich niet veilig meer. Dat waren de 2 mensen die belangrijk waren

Elena voelde hoe Dacota op haar wond drukte het deed zo zeer, maar beet hard op har lip, zo hard dat het ook begon te lbloeden. Ze wou niet schreeuwen van de pijn. Ze hoorde de schoten ook Ze zat vast en kon nergens heen. Ergens had ze nog een dolk, maar die zat heel goed verstopt.

Brian ontweek de schoten van Try moeilijk. Hij knikte naar Jeffery. 'Doe dat nu" riep hij. Hij begon weer richting Try te schieten. Hij zag hoe Jeffery weg kwam, via zijn ook hoek zag hij een meisje een Star natuurlijk ze liep heel onopvallend en opeens deed het meisje een paar bewegingen met haar vingers op de lichaam van Jeffery en ook op zijn slaap en hoopte dat zo alle zenuwen waren uitgeschakeld.

dacota duwde harder.

try ontweek ze maar eentje raakte zijn hand en het pistool viel terug de trap af en hij vloekte en keek even op de muur heen, dit was slecht heel slecht,en hij rende de gang door hij moest een kmer in voordat brain en jefrey boven waren.

via Brian's ook hoek zag hij een meisje een Star natuurlijk ze liep heel onopvallend en opeens deed het meisje een paar bewegingen met haar vingers op de lichaam van Jeffery en ook op zijn slaap en hoopte dat zo alle zenuwen waren uitgeschakeld

Elena voelde de pijn meer en kon niet onder drukken om een hele kleine gil uit te brengen.

try hoorde de gil en hij keek meteen op en ineens voelt hij een paar stooten die hem slap maakte, maar de laatste die op zijn slaap kwam, leek alles weer te doen heroepen en de aderaline van de pijn gierde door zijn lijf heen, hij schreeuwde het uit en greep naar zijn hoofd en hij zag vage beelde voorbij komen en hij bleef schreeuwen en hij lag dan als een bal opgerolt.

dacota stopte toen ze de gil van elena hoorde en keek op toen ze een schreeuw hoorde

de moon stapte uit en haalde paky uit de auto en ging met haar de eerste hulp binnen

Jeffrey hoorde heel veel geschreeuw en gegil. Het was niet van de Stars. Het waren die Moons. Eindelijk waren ze van die moons af. Ze zouden niet lang meer leven. En toch als ze Elena hie rhadden gehad was alles goed gekomen. Die Try was het ergst van allemaal. Hij veroorzaakd altijd al deze problemen

Paky werd geholpen naar het ziekenhuis Toen ze zelf liep deed het heel veel pijn. Nog steeds kon ze niet alles zo scherp zien.

--
Het is best wel zielig alle Moons zijn zowat half dood :P

aah dan moeten ze maar snel weer beter worden als ze thuis zijn

Elena hoorde de schreeuw ook en opeens greep ze haar dolk op een manier en schoot dat op de been van Dacota. En probeerde zich los te maken uit de boeien, wat erg moeilijk was en pijnlijk. toch kreeg ze het los en haar hele handen waren nu kapot, maar dat kon haar niet schelen. Ze was los van de boeien en rende snel richting de schreeuw, ze kende die schreeuw zo goed het was Try. "TRY" riep ze, ze zag vele stars op hem af gaan en een meisje die zat te grijnzen. "Laat hem met rust" riep ze en zag hoe iemand hm eigenlijk wou dood schieten, maar ging er net voor en voelde de schot in haar, maar het scheelde een maar cm of het had haar hart geraakt. Ze kreeg geen lucht. "Try!! kom uit" zei ze zacht, haar stem werd steeds zachter. "Try ik vind je leuk, hou van je" toen sloten haar ogen en lag ze op de vloer bloedend.

Brian snelde naar boven en zag wat het meisje deed en knikte, maar zag toen Elena rennen en ging voor Try en zij werd geschoten. Hij schrok wel heel even ervan. Maar hij schrok meer van wat Elena zei.

Paky kreeg opeens hele erge steken in haar buik. Dat had ze 1 keer eerder gehad en dat was toen haar vader dood ging. Ze dacht meteen aanhaar zusje. Haar zusje het ging niet goed met haar. Ze moest daar heen. Ze trok de gene die haar hieer heen had gebracht terug mee naar de auto en ze zei dat ze terug moesten. Ze moesten versterking. Ze had haar mobiel nog in haar zak. Waarom had ze daar niet eerder aan gedacht. Ze moet hun gewoon versterking geven. Ze belde meteen iedereen op en stuurde ze naar de vila.

Jeffrey kwam naar buiten. Daar lagen ze met z'n 2e. "Zijn ze dood?" vroeg hij. Hij liep naar Try toe. Hij voelde aan zij hartslag. "Try is nog niet dood." zei hij. Bij Elena kon hij niet bij.

try hoorde de woorden maar hij bleef door schreeuwen tot er geen geluid meer uit zijn keel kwam en na een tijdje zakte slap op de grond,en hij krabbelt langzaam recht en pakt een pistool op en hij keek met een blik die nooit eerder iemand van hem had gezien, hij duwde jerfrey hart weg, ren hij schoot welgemikt een aantal stars dood en dan schoot hij dat meisje neer en dan richt hij op brain en hij schoot ook maar dacota trok hem aan de kant, en ze had de dolk nog in haar been zitten. try knielde bij elena neer en tilde haar op, en hij keek naar brain, ik krijg jou nog wel zegt hij dreigent en je merkte aan hem tot brain te ver was gegaan eerst had hij paky wat aan gedaan en nu elena en hij rende weg en hij negeerde zijn eigen pijn. hij moest naar het zieken huis daar was paky ook en ze zouden beter worden dat moest.

de moon nam paky zaht handig terug naar binnen, wij blijven hier pakky, zegt hij

Elena was echt helemaal weg, ze had geen idee wat er allemaal gebeurde, ze voelde zich licht worden alsof het leek dat iemand haar optilde. de stemmen die ze hoorde was ook heel erg ver weg.

Brian zag moest ontwijken en hield Dacota tegen zich aan. "We krijgen ze nog wel" fluisterde hij tegen haar en kek Dacota aan. "We laten ze gaan voor nu" greens hij. Hij kon nog steeds niet geloven wat Elena had gezegd.

Paky krijgt haar zin nu niet D: nee grapje boeit niet
---
Paky liep weer mee naar binnen. "Moet je luisteren" zei ze boos tegen hem. "1. Ik ben hier de leider. 2. Ik moest perse Try redden dus dat zal ik doen. 3. Ik mag ze niet in de steek laten. 4. Elena is in gevaar dat voel ik! En toch laat je me niet gaan." zei ze kwaad. Ze begon nog net niet te schreeuwen. Ze rende naar buiten. Ze verslikte zich ergens bijna in. Ze probeerde zo snel mogelijk te rennen ookal ging dat niet al te goed. Ze struikelde bijna door die pijn. Ze kwam niet echt ver..

Jeffrey luisterde naar Brain. "Oke ik ga weer iets doen." zei hij.

dacota heild brain vast en ze glimlachte, kun je me helpen opstaan mijn been zegt ze dan, waar de dolk in zat. en ze keek rond en zag jeffrey, jefrey ben je nog heel roept ze naar hem

try bleef door rennen en werd bijna geraakt door een auto maar uiteindelijk komt hij bij het zieken huis aan en zag paky naar buiten komen, TERUG, roept hij naar haar en hij liep naar paky toe en hij had elena vast, jij moet beter worden je zusje heeft je nodig,,,en jij haar zegt hij streng, zo praate try normaal nooit en hij ging naar binnen en gaf elena aan een dokter

de moon was ook net naar buiten gekomen en keek toe

aky keek met grote ogen naar Try. Ze waren opeens hier. Zomaar. Ze was helemaal versteend. Ze zag Elena voor haar. En ze herhaalde de woorden die Try had gezegt. Je zusje heeft je nodig. Ze bleef buiten staan. Ze wist niet wat ze moest doen.

Jeffrey antwoorde dat het goed ging met hem op de vraag van dacota. Hij pakte een washand en haalde alle bloed van zich af.

Elena was nu in het ziekenhuis en meteen moest ze naar observatie kamer, ze moest daar blijven. Want voor nu zat ze in een krietieke toestand. Langzaam kwamen woorden uit haar mond zonder dat ze het zelf door heeft wat ze zei. "Try!! Try kom eruit, Try please kom eruit. Ik wil je niet kwijt" wat ze zei had ze het over zijn nachtmerrie.

"Tuurlijk" Brian tilde Dacota soepel op. Hij nam haar mee naar haar kamer toe en liet haar zitten op de bed. "Oke dit kan pijn doen" zei hij. Hij keek naar Dacota en trok de dolk toen heel snel uit haar voet.

try zag tot ze elena ginge helpen en hij liep naar buiten en tilde zonder te vragen paky op en nam haar mee naar binnen toe, en zei tegen een dokter tot zei ook hulp nodig had,, hij zelf ging op een stoel zitten, hij was op dood moe, maar hij moest wakker blijven en waken over de 2 meiden, paky zou bij elena op de kamer komen en hij wachte geduldig.

dacota, schreeuwde even toen hij er uit ging en ze knikte dank baar ze was moe,

Paky werd mee genomen naar binnen. "Ikw il niet worden geholpen ik wil en zal mijn zusje beschermen." zei ze vel tegen de dokter die naar haar toe kwam. "Try ga jij maar met hem mee. Jij hebt ook hulp nodig." zei ze lief tegen hem. Zij zal hier wachtten tot dat ze allebij klaar waren. En dan gingen ze samen met z'n 3e naar huis.

Een dokter liep naar Paky toe. "Sorry juffrouw, maar u zus moet blijven hier ter observatie. Zo te zien had ze een heftig gevecht gehad en het had niet veek gescheeld of ze was dood. "Sprak de dokter tegen haar. Elena begon te woelen in het ziekenhuis bed en kreeg nachtmerries's over Paky, maar ook over Try.

"Jij moet nu rusten" sprak hij tegen Dacota en deed haar schoen uit en ook haar sok en zag de schade. Hij begon haar voet meteen te verzorgen.

try keek om naar paky, en zag een dokter naar hem toe komen en hij trok zijn pistool en richte die op hem, niemand komt aan mij nu, en paky jij was bijna dood, zegt hij dan tegen haar en de dokter liep weg en hij liet zijn pistool zakken, hij was helemaal over de rooie,niemand moch hem aan raken nu, en try luisterde naar het verhaal van de doker

dacota knikte ne sloot haar ogen

moet even met mijn hondjes uit

Paky luisterde. Ze zag in haar ooghoeken dat Try zijn pistool had getrokken. Toen de dokter zei dat haar zusje bijna dood was wist ze niet meer wat ze moest doen. Ze wou het op geven. Ze wou dat alles goed zou komen met haar zusje. Niemand kon het leven van haar zusje stoppen. Ze ging op de grond zitten. huilen. Ze dacht aan het laatste gesprek van haar vader. Hij zou altijd bij mij blijven.

Elena begon te zweten zomaar. "Nee Try kom terug, laat me niet alleen" begon ze te roepen heel luid. "Parky nee, ga niet. Wil jullie niet kwijt NEEEE!!" schreeuwde ze. Elena was echt diep in haar nachtmrrie's gezonken.

Brian zag hoe ze haar ogen sloot. Toen de voet onder het verband lag legde hij Dacota zo neer dat ze goed kon rusten.